(۳-۱۹) = = Cnf
همچنین شرط زیر نیز برقرار است :
اگر [cnf>=1]
[ قیمت منبع را تغییر دهید]
در غیر این صورت[قیمت منبع را تغییر ندهید]
-
- حراج گذار
حراج گذار چندین کار مهم را انجام می دهد تا حراج را به پیش ببرد. در ابتدا کاربران احتمالی که مایل هستند درحراج شرکت کنند، را ارزیابی و فهرست بندی می کند. اگر بودجه کاربر به حداکثر رسیده و هنوز در همه دورهای قبلی ناموفق بوده است و فروشنده منابع کافی ندارد تا حداقل به یک کاربر سرویس دهد، می توان یک کاربر و فروشنده را از فهرست مربوطه شان حذف کرد. سپس حراج گذار شروع به ارزیابی یک درخواست پیشنهادی می کند و( از حداکثر پیشنهادکننده شروع می کند) و بررسی می کند که ایا ان با یک پیشنهاد موجود مطابقت دارد (از حداقل درخواست کننده شروع می کند) یا نه. ما در کارمان، فروشنده-عامل را با بهره گرفتن از چند استراتژی طراحی می کنیم به طوریکه عامل بتواند برای به حداکثر رساندن سود فروشنده تصمیم بگیرد. شکل ۳-۱۲ ساختار پیشنهادی فروشنده - عامل نشان می دهد. در اینجا دو عمل اضافه شده است. یکی اندازه گیری نرخ عدم قبول توسط فروشنده - عامل بطور پویا در زمان اجرا است. نرخ عدم قبول در بخش بعدی توضیح داده می شود. سپس در مورد روش به روز کردن قیمت گذاری بر اساس نرخ عدم قبول اندازه گیری شده است.در اینجا دو روش را بکار می گیریم تا قیمت گذاری را به روز کنیم؛ یکی بر اساس عرضه و تقاضا است همانطور که قبلا اشاره شد و دیگری عرضه و تقاضا را در نظر نمی گیرد اما قیمت گذاری را بر اساس بودجه – کاربر تنظیم می کند. الگوریتم زیر نشان می دهد که چگونه قیمتها تنظیم می شوند:
الگوریتمی که باید یک روش قیمت گذاری را انتخاب کند:
اگر(نرخ عدم قبول اندازه گیری شده> نرخ عدم قبول اندازه گیری شده تنظیم شده توسط یک فروشنده)
[قیمت گذاری بر اساس بودجه – کاربر تنظیم کنید]
فروشنده – عامل
|
شکل۳-۱۲ .شبه کد روش
یک فروشنده برای اینکه الگوریتم کار کند باید یک نرخ عدم قبول را از پیش تعریف کند. یک سوال مطرح می شود که: چگونه بهترین نرخ عدم قبول را تنظیم کنیم تا درامد بیشتری از مزایده بدست آوریم؟ تمرکز این مقاله بر روی پیدا کردن پاسخ برای این سوال از طریق یک شبیه سازی جامع با تعداد متفاوتی از کاربران و فروشندگان است.
فصل ۴:
ارائه روش پیشنهادی و پیاده سازی
۴-۱ پردازش در محیط های شبکه ای با مدل های تجاری
همانطور که ذکر شد یکی از مسایل چالش برانگیز پردازش در محیط های شبکه ای چگونگی به اشتراک گذاری و مدیریت منابع می باشد. مدل های اقتصادی با بهره گیری از نحوه مبادله کالا و اجناس, روشی جدید برای حل این مساله ارائه کرده اند که در ذیل به شرح موارد ان پرداخته شده است :
-
- منابع مورد استفاده در پردازش قیمت گذاری می شوند. این قیمت ها بر اساس میزان کارایی و بهره وری ان ها می باشد. عامل دیگری که در قیمت دهی به منابع باید در نظر گرفته شود عرضه و تقاضا می باشد.
-
- نحوه مبادله منابع میان فروشندگان(صاحبان منابع) و خریداران, چگونگی قرار دادن منابع در این مدل را بیان می کند.
-
- فروشنده ها می توانند برای زمان بندی کارها از روش غیر متمرکز نیز استفاده کنند.
در حراج, حراج کنندگان به منظور فروش منابع وارد عمل می شوند. خرید کنندگان با دادن درخواست های خود میزان تمایل خود را نشان می دهند.
حراج کننده در این مدل با توجه به روش حراج انتخاب شده, به دنبال بهترین قیمت می باشد. از ویژگی های این روش می توان به موارد زیر اشاره کرد :
-
- وجود یک ساختار غیر متمرکز
-
- می توان به راحتی این قوانین را پیاده سازی کرد
-
- می توان منابع را به صورت هوشمند پیاده سازی کرد
مدل حراج نیز خود به چند نوع تقسیم می شود :
-
- حراج انگلیسی
-
- حراج هلندی
- حراج یک طرفه